Τσούτσουρος
- Τοποθεσία 60 χλμ. νότια του Ηρακλείου
- Πληθυσμός Ο οικισμός χωρίζεται σε Τσούτσουρο και Πέρα Τσούτσουρο, με το συνολικό πληθυσμό να αυξάνεται σημαντικά το καλοκαίρι
- Κλίμα Ιδανικό για άτομα με αναπνευστικά προβλήματα λόγω χαμηλής υγρασίας
- Αξιοθέατα Αρχαιολογικά ευρήματα και σπηλιές με τοπικούς θρύλους.
- Παραλία Αμμώδης παραλία με θέα στο Λιβυκό Πέλαγος, γνωστή για την ιαματική της θάλασσα
- Ιστορία Ο οικισμός χτίστηκε πάνω στην αρχαία πόλη Ίνατος, σημαντικό λιμάνι της Μινωικής Κρήτης
- Μύθοι Περιοχή πλούσια σε θρύλους και μύθους, ζωντανεύοντας την πολιτιστική κληρονομιά
Ο οικισμός χωρίζεται σε δύο μέρη: τον Τσούτσουρο και τον Πέρα Τσούτσουρο. Ο πρώτος ανήκει στον δήμο Μινώα Πεδιάδας, ενώ ο δεύτερος στον δήμο Αστερουσίων. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ο πληθυσμός αυξάνεται σημαντικά, με τις τουριστικές υποδομές, όπως ταβέρνες, καφετέριες και ξενώνες, να εξυπηρετούν τους επισκέπτες. Ο Τσούτσουρος προσφέρει ιδανικό κλίμα για άτομα με αναπνευστικά προβλήματα, καθώς η περιοχή έχει χαμηλή υγρασία.
Η γύρω περιοχή προσφέρεται για πεζοπορίες και εκδρομές, είτε προς τα βουνά και τις σπηλιές, είτε προς γαλήνιες παραλίες και απομονωμένους ορμίσκους. Οι σπηλιές της περιοχής σχετίζονται με αρχαία ευρήματα και τοπικούς θρύλους, κάνοντας τον Τσούτσουρο έναν προορισμό πλούσιο σε ιστορία.
Η παραλία του Τσούτσουρου, με την ψιλή άμμο της και τη θέα στο Λιβυκό Πέλαγος, είναι ιδανική για χαλάρωση. Η θάλασσα είναι πλούσια σε αλάτι και ιώδιο, και πολλοί πιστεύουν ότι έχει ιαματικές ιδιότητες. Υπάρχουν φυσικές σκιές από τα αλμυρίκια και ορισμένες ομπρέλες για προστασία από τον ήλιο.
Ο Τσούτσουρος χτίστηκε πάνω στην αρχαία πόλη Ίνατος, ένα σημαντικό λιμάνι της Υστερομινωικής περιόδου που συνδέεται με την Κνωσό και την Πριανσό. Στην περιοχή έχουν βρεθεί αρχαιολογικά ευρήματα, που αποδεικνύουν τη σπουδαιότητα του οικισμού κατά την αρχαιότητα, αφού από εκεί διεξάγονταν το εμπόριο με τις περιοχές της Παλαιστίνης, της Συρίας, της Αιγύπτου και της βόρειας Αφρικής. Την εποχή αυτή θα χτίστηκε και ο μεγάλος ναός της Ειλείθυιας, ο οποίος λειτουργούσε ως λατρευτικός τόπος.
Στον εν λόγω όρμο λέγεται ότι αποβιβάστηκαν οι Σαρακηνοί κατά το 828 (μεσοβυζαντινή περίοδος) και αφού εγκαταστάθηκαν εδώ εξόρμησαν και κατέλαβαν ολόκληρη την Κρήτη.
Τα διάφορα ευρήματα που κατά καιρούς προσφέρουν τα σπλάχνα του βουνού, οι σπηλιές, οι σκίστρες και διάφορα σεσημασμένα σημεία, φανερώνουν την πυκνή κατοίκηση ακόμη και του ευρύτερου χώρου στα πρωτοχριστιανικά και προχριστιανικά χρόνια.Η περιοχή εγκαταλείφθηκε για αρκετά χρόνια και κατοικήθηκε ξανά από κάτοικους της ενδοχώρας που πήγαιναν στην περιοχή είτε για να εκμεταλλευτούν την εύφορη γη, είτε για να ψαρέψουν.
Για πρώτη φορά το χωριό Τσούτσουρος αναγράφεται στην απογραφή του 1940. Ανήκει τότε στην επαρχία Μονοφατσίου και στην Κοινότητα Καστελλιανών. Στην επίσημη απογραφή καταγράφονται τότε οχτώ μόνιμοι κάτοικοι.
Η μεγάλη σύγχρονη προσφορά του χωριού αναγνωρίζεται από όλους κατά την εποχή της γερμανικής και ιταλικής κατοχής. Ο όρμος του Τσουτσούρου προσφερόταν για την επικοινωνία με τη Μέση Ανατολή και εξασφάλιζε με την ύπαρξη πολλών ασφαλών ορμίσκων την προσέγγιση για επιβίβαση και αποβίβαση των σκαφών που κινούνταν. είτε για την ασφαλή μεταφορά των συμμαχικών στρατευμάτων που δεν είχαν προλάβει να αναχωρήσουν με το συμμαχικό στόλο, είτε των Ελλήνων αγωνιστών της εθνικής Αντίστασης που έπρεπε να αναχωρήσουν για να ξεφύγουν από το ανελέητο κυνήγι των κατακτητών.
Ο Τσούτσουρος είναι διάσημος για τους μύθους και τους θρύλους του, που περιλαμβάνουν αφηγήσεις για δράκους, γίγαντες, και λαθρανασκαφές. Αυτοί οι μύθοι ζωντανεύουν την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής, προσθέτοντας έναν αέρα μυστηρίου.
Η ονομασία του οικισμού προέρχεται από την βενετσιάνική λέξη Zuzzuro που σημαίνει όρμος.
