Ο Κερατόκαμπος είναι ένας νέος παραθαλάσσιος οικισμός του δήμου Βιάννου. Εκτός από την παραλία του οικισμού που φτάνει τα 7 χλμ, στο χωριό καταλήγει το φαράγγι του Καβουσίου.

Επίσης από τον οικισμό περνάει και ο Κερατοκαμπίτης ποταμός, ο οποίος φτάνει από το φαράγγι της Πορτέλας, κατευθύνεται στο μικρό φαράγγι που ονομάζεται του Πισκόπη το Πήδημα και καταλήγει στο χωριό.

Εκτός από το φαράγγι της Πορτέλας που καταλήγει στον παραθαλάσσιο οικισμό, στον Κερατόκαμπο βρίσκεται και η έξοδος του φαραγγιού Καβούσι.

Ο Κερατόκαμπος βρίσκεται περίπου 70χλμ νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, λίγα μόλις χιλιόμετρα από τον Τσούτσουρα. Δίπλα από τον Κερατόκαμπο βρίσκεται το Καστρί. Οι δύο οικισμοί πλέον έχουν ενωθεί καθώς το τελευταίο σπίτι του ενός οικισμού βρίσκεται δίπλα στο πρώτο σπίτι του άλλου οικισμού.

Όσον αφορά την χλωρίδα της περιοχής ευδοκιμεί, όπως και σε πολλές παραλιακές περιοχές της Κρήτης, το αλμυρίκη.

Στον Κερατόκαμπο μένουν περίπου 150 κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με την καλλιέργεια κηπευτικών, μάλιστα στην περιοχή υπάρχουν αρκετά θερμοκήπια, και τον τουρισμό, ο οποίος αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια.

ΠΑΡΑΛΙΑ ΚΕΡΑΤΟΚΑΜΠΟΥ

Στον Κερατόκαμπο, του δήμου Βιάννου, περίπου 70 χλμ νοτιοανατολικά του Ηρακλείου, βρίσκουμε μια υπέροχη μεγάλη παραλία, με το μήκος της να φτάνει περίπου τα 7 χλμ.

Από την δυτική πλευρά του οικισμού υπάρχει μια παραλία αρκετά οργανωμένη με χοντρά βότσαλα. Όσο ανατολικότερα κατευθυνθείς τόσο περισσότερο γαληνεύει το τοπίο. Η ανατολική παραλία του οικισμού ονομάζεται Μονομπούκα, από τον ομώνυμο οικισμό, και αποτελείται από άμμο.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Πιθανολογείται ότι στον βράχο Κέρατο ή Βίχλα, που βρίσκεται κοντά στον Κερατόκαμπο, ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη Κεραίας. Επίσης, στην περιοχή έχουν βρεθεί ερείπια ενετικού φρουρίου το οποίο χτίστηκε για να αντιμετωπίσει τις πειρατικές επιδρομές.

Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, στον Κερατόκαμπο μεταφέρονταν πολεμοφόδια και αποβιβάζονταν επιδρομείς.

Αξιοσημείωτο είναι ότι τον περασμένο αιώνα στον τόπο αυτό λειτουργούσε τελωνείο, με διορισμένο τελώνη.

Ωστόσο, ο Κερατόκαμπος ξεκίνησε να οικοδομείται και να κατοικείται από το 1950 και έπειτα. Μέχρι τότε υπήρχαν μόνο Μαγατζέδες, δηλαδή αποθήκες λαδιών, χαρουπιών κτλ που χρησιμοποιούσαν έμποροι.

ΤΟΠΩΝΥΜΙΟ

Ο ναυτικός περιηγητής Σπρατ ισχυρίζεται ότι η προέλευση του τοπωνυμίου προέρχεται από την αρχαία πόλη Κεραία. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή η προέλευση του ονόματος είναι από τις κερατιές, δηλαδή χαρουπιές.

Άλλοι πιστεύουν ότι το όνομα οφείλεται στον ασβεστολιθικό βράχο, που βρίσκεται στα βόρεια του όρμου και είναι ορατός από αρκετά μακριά, ενώ από την κορυφή του μπορεί κανείς να διακρίνει την περιοχή της Άνω Βιάννου. Ο βράχος αυτός ονομάζεται Κέρατο.

ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

Ο κεντρικός ναός στον Κερατόκαμπο είναι αφιερωμένος στον Άγιο Παντελεήμονα.

ΛΑΪΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο θρύλος της περιοχής αφορά την προέλευση του ονόματος του μικρού φαραγγιού που διακλαδώνεται με το φαράγγι της Πορτέλας, το οποίο ονομάζεται «του Πισκόπη το Πήδημα». Σύμφωνα με την λαϊκή ιστορία που αναπαράγεται από την εποχή της τουρκοκρατίας κάποτε ένας επίσκοπος έτρεχε για να ξεφύγει από τους Τούρκους που τον καταδίωκαν. Όταν έφτασε στην άκρη του φαραγγιού το άλογο του πήδηξε αλλά κατάφερε να περάσει απέναντι. Ο επίσκοπος απέδωσε την σωτηρία του στον Άγιο Γεώργιο και έχτισε για χάρη του μια εκκλησία.