Μοίρες

που απέχει περίπου 53χλμ από την πόλη του Ηρακλείου και είναι χτισμένη στην πεδιάδα της Μεσσαράς, σε υψόμετρο 90μ.

Σύμφωνα με την απογραφή του 2011, στην κωμόπολη μένουν 6305 κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την γεωργία και το εμπόριο.

Η ομώνυμη δημοτική κοινότητα συναποτελείται από τον μικρό οικισμό Άγιο Αντώνιο, που βρίσκεται σε υψόμετρο 180μ.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Στοιχεία για την κατοίκηση της περιοχής έχουμε το 1543 (βλ. Ονομασία).

Οι Μοίρες αναφέρονται σε συμβόλαιο του 1636, με την ονομασία Μεγάλη Μοίρα.

Η κωμόπολη δεν αναγράφεται στις ενετικές απογραφές. Για πρώτη φορά τις βρίσκουμε στην τουρκική απογραφή του 1671, με 31 χαράτσια.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πληθυσμιακή εξέλιξη των Μοιρών, η οποία κορυφώνεται από το 1900 και έπειτα.

Από το 1930 και μετά οι Μοίρες γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη με αποτέλεσμα να αποτελούν σήμερα το μεγαλύτερο εμπορικό, διοικητικό, θρησκευτικό, εκπαιδευτικό και συγκοινωνιακό κέντρο ολόκληρης της Μεσαράς.

ΤΟΠΩΝΥΜΙΟ

Οι Μοίρες πήραν το όνομα τους από τις μοίρες δηλαδή τα μερίδια. Στην περιοχή, σύμφωνα με τον Στέργιο Σπανάκη, οι Ενετοί εγκατέστησαν, το 1543, τους «επιστοτάτους», όπως αποκαλεί τους προσφυγές από το Ναύπλιο και τη Μονεμβασιά, ύστερα από την κατάληψη της Πελοπονήσου από τους Τούρκους. Η συγκεκριμένη περιοχή της Μεσαράς ήταν ελεύθερη και ανήκε στην «Αυθεντία». Μοίρασε λοιπόν στους πρόσφυγες το μέρος εκείνο με μοίρες (μερίδια).