- ΤοποθεσίαΣτο 60ο χλμ Ηρακλείου-Τυμπακίου,
- Υψόμετρο 80 μ.
- Κεντρικός ΝαόςΤρίκλιτη εκκλησία αφιερωμένη στο Γενέσιο, τον Ευαγγελισμό και την Κοίμηση της Θεοτόκου
- Ιστορικό Εκκλησάκ: Το βυζαντινό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής του 14ου αιώνα με εξαιρετικές τοιχογραφίες
- Φιλανθρωπικά ΙδρύματαΟρφανοτροφείο, γηροκομείο, κέντρο εφηβικής και παιδικής προστασίας
- Εκπαιδευτικές ΔομέςΔημοτικό σχολείο, νηπιαγωγείο, κατασκήνωση, εργαστήρια χειροτεχνίας και αγιογραφίας
- Ιστορικό ΣημείοΤο παλιό μοναστήρι καταστράφηκε από τους Τούρκους, με μαρτυρικό τέλος για τους μοναχούς του
- Αποκατάσταση και ΑνάπτυξηΜε πρωτοβουλία του Μητροπολίτη Τιμόθεου, η μονή έγινε κέντρο κοινωνικής προσφοράς από το 1956
Η γυναικεία κοινοβιακή Μονή της Παναγίας Καλυβιανής βρίσκεται στο 60ο χιλιόμετρο της οδού Ηρακλείου-Τυμπακίου, με πρόσβαση από δεξιά διακλάδωση, σε υψόμετρο 80 μέτρων στον Δήμο Φαιστού. Ο οικισμός περιλαμβάνει την επιβλητική τρίκλιτη εκκλησία, αφιερωμένη στο Γενέσιο, τον Ευαγγελισμό και την Κοίμηση της Θεοτόκου, η οποία τιμάται στις 15 Αυγούστου. Ανάμεσα στα σημαντικά της κτίσματα διασώζεται το ιστορικό εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής του 14ου αιώνα, ένα μοναδικό δείγμα βυζαντινής τέχνης με τοιχογραφίες του Χριστολογικού κύκλου και τους Αγίους Δέκα της περιοχής Μεσαράς.
Η μονή είναι γνωστή για το κοινωνικό της έργο, καθώς φιλοξενεί πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα. Από το 1956, υπό την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας, Τιμόθεου Παπουτσάκη, η Μονή απέκτησε έναν ευρύ σύνολο κοινωνικών δομών που προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους ευάλωτους της περιοχής, μεταξύ αυτών: το Ορφανοτροφείο «Στοργή της Παναγίας», το Γηροκομείο «Οι Άγιοι Δέκα», το Κέντρο Εφηβικής Προστασίας «Η Αγία Σκέπη» και το Κέντρο Παιδικής Προστασίας «Η Θεοτόκος». Επίσης, λειτουργούν εργαστήρια Ιεροραπτικής, Υφαντικής, Αγιογραφίας, καθώς και ένα δημοτικό σχολείο και νηπιαγωγείο για τα παιδιά των ιδρυμάτων και της γύρω περιοχής.
Η ιστορία της μονής ανάγεται στη βυζαντινή εποχή, όταν στη σημερινή θέση υπήρχε ανδρικό μοναστήρι. Κατά την Τουρκοκρατία, η περιοχή κατασχέθηκε από τον Χουσεΐν Βέη Βραζεράκη, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, η περιοχή αγοράστηκε και επανήλθε στον έλεγχο της Εκκλησίας με την υποστήριξη του Μητροπολίτη Μελετίου και τη συμβολή του Ρεούφ Πασά. Η ανοικοδόμηση του νέου ναού ξεκίνησε το 1911 και ολοκληρώθηκε το 1924, χαρίζοντας στη Μονή το σημερινό της μεγαλείο.